روانشناسی در تربیت صحیح کودکان
بسیاری افراد در زندگی خود خیلی حق انتخاب نداشتند و چون زندگی همیشه به آنها تحمیل شده است و حالا هم فکر می کنند وقتی آزاد هستند و انتخاب می کنند باز هم تحمیلی است. روانشناسی کودک کمک می کند که مهم ترین عامل در تربیت فرزندان ایفای تقش صحیح پدر و مادر است تا کودک بتواند تغییرات روانی صحیح از بدو تولد تا زمان بزرگسالی داشته باشد ونقض سالمی در خانواده وجامعه ایفا نماید.
روانشناسی در تربیت صحیح کودکان
شیوه صحیح تشویق کودک
زمانی که پدر ومادر به فرزندشان فشار می آورند که درس بخوانند یا کار کنند در اولین فرصتی که پیدا می کنند نه درس می خوانند نه کار می کنند باید دانست که حتی با تشخیص مثبت نیز این سیستم کار نمی کند، چرا که وقتی یک تقویت مثبت دائما در حال تکرار باشد بی اثر می گردد، بطور مثال وقتی کودک شما در ازای کار خوبی که نجام می دهد از شما پاداش دریافت می نماید، حس اینکه کار را برای خودش در زمانی که فکر می کند درست است را انجام دهد از فزرند گرفته می شود.
توصیه می شود پاداش دادن به کودک همیشگی نباشد و به صورت چند بار درمیان یا رندوم انجام گیرد بطور مثال دفعه اول پاداش دهید ،بعد دفعه چهارم و پنجم همراه با پاداش باشد تا دفعه دهم و…
متاسفانه وقتی کودک با این ایده بزرگ می شود که اتفاق های مختلفی که پیش می آید کار خداست ،کارشیطان است ،کار خارجی هاست، دخالت دیگران است و… پس هر زمان با یک مشکل روبرو می شود بهترین کاری که انجام می دهد این است که تقصیر از کسی دیگر بداند، بنابراین نوعی از آدمها هستند که از همه چیز خشمگین،طلبکار و ناراضی هستند و دائما در حال سرزنش دیگرانند بطوریکه انگشت آنها همیشه متوجه دیگری است و هیچوقت نمی خواهند که مسئولیت خود را بپذیرند به نوعی همیشه در حال گریز از مسئولیت هستند.
همچنین بخوانید :توهم دانایی در سلبریتی های بی‌سواد!
تنبیه بی مورد و تاثیرآن در شخصیت کودک
پدر در خانه بی دلیل کودک خود را دعوا یا تنبیه می کند و زمانی که از او می پرسند که مشکل اصلی چیست می گوید که در اداره با من بدرفتاری شده و… یا وقتی یکی از اعضای خانواده عصبی می باشد به کودک تذکر داده می شود که دور واطراف پدر یا مادر خود که عصبانی است نرود ، کودک می انگارد که عصبانیت فرد مورد نظر با او مرتبط است در حالی که کار اشتباهی نکرده اند، اینگونه کودکان در آینده انگیزه ای در انجام عمل خوب ندارند و خود را در انجام هرعمل بد و اشتباهی آزاد می دانند و این عقیده در آنها شکل گرفته است که چون به من بدی شده است پس من نیز حق دارم به همه بدی کنم.
مهم ترین اشتباه تربیتی والدین
باید این موضوع را در نظر گرفت که زن و شوهر وقتی تصمیم به داشتن فرزند می کنند و در نقش پدرو مادر وارد می شوند، فقط یک نقش برای کودک خود دارند، مطالعات علمی نشان داده است که پدران الکلی در نقش پنج پدر هستند؛قبل از اینکه مشروب بخورند،وقتی شروع می کنند به مشروب خوردن، وقتی کاملا مست می کنند،بعد از متوقف کردن مشروبات و زمانی که دم صبح از خواب بیداز می شوند، در این حالت یک کودک با ۵ پدر روبرو می باشد و زمانی که وارد منزل می شود باید ببیند با کدام یک از این پنج شخصیت مواجه می گردد، یا وقتی پدر وارد منزل می گردد نگاه می کنند ببین این پدر کدام است؟ پدری که عصبانی است یا پدر مهربان، تکلیف خود را نمی دانند.به همین جهت مهم ترین موضوع در تربیت روحی و شخصیتی کودکان، یکدستی و یکنواختی پدری و مادری می باشد.
مطالعات دانشگاهی نشان داده است که بزرگترین عامل سلامت روانی کودک بخصوص در سه سال اول یکنواختی شخصیت و رفتار پدرومادر می باشد. از این رو یکی از مهم ترین عامل های تربیت صحیح کودک این است که یک نفر مسئول تربیت کودک فرزند باشد بطورمثال زمانی که مادر مسئولیت تربیت کودک خود را بر عهده می گیرد پدریا بقیه اعضای خانواده (اعم از خواهروبرادر،پدربزرگ ومادربزرگ و..) حق تربیت ندارند و لازم است در این امر کناره گیری کنند و یا اگر هم قصد کمک به مادر را دارند دقیقا مشابه رفتارها وگفته های مادر را انجام دهند حتی اگر آن رفتار را غلط می دانند، چرا که کم ترین آسیب ممکن از این تضاد و دوگانگی ها تاثیرات بد و مخربی در شخصیت کودک به جا خواهد گذاشت و باید گفت بدترین نوع بیماری روانی اسکیزوفرنی می باشد . اسکیزوفرنی عامل دوپاره شدن مغز به دلیل دو پیام متضاد دریافت کردن می باشد که کودک نمی داند کدام صحیح است، این یعنی رساندن یک پیام دوگانه به کودک که آدم ها دو نوع هستند و تو جایزی هر بار، هر دونوع رفتار را داشته باشی.
به همین دلیل است که کودکان توجه بیشتری به پرستار یا پدرومادربزگ خود دارند چون این افراد نه تنها به کودک نه نمی گویند بلکه دائما هم در تربیت وسخت گیری مادر دخالت و پادرمیانی می کنند و کودک فقط از مادر خود نه می شنود و مادرشان را دشمن خود می دانند.
منبع:پندار نیک کلینیک